– Не знаш? На слави крсног имена Христос и Пресвета Богородица и светитељи се радују, па чашћавају, дају људима благослове и духовне дарове. Овде родитељи приреде славље када деца славе своје крсно име, а краљеви опраштају казне када им се роди принц, па зашто онда светитељи не би чашћавали? Радост коју они подаре дуго траје и много помаже душама. Зато ђаво, пошто то добро зна, ствара сплетке и разне сметње, како би људе лишили божанских дарова и како се не би радовали, нити имали користи од славе. Па често видиш како ђаво у породици, када се сви припремају да се причесте, сплете сплетку само да се посвађају и не само да не приступе причешћу, већ веома често ни у цркву не оду. „Покварењак“ ствари сплете тако само зато да би сви остали без помоћи Божије.
То се може приметити и у нашем монашком животу. Веома често „покварењак“, будући да из искуства зна да ћемо добити духовну помоћ о неком празнику, онога дана, или можда још од дан раније, ствара сплетку и потпуно нам квари расположење. Може, на пример, да нам подметне да се посвађамо са неким од братије, па нас то после мучи и душевно и телесно. Тако нам не дозвољава да имамо користи од празника радујући се кроз славословље. Добри Бог, међутим, када види да ми нисмо дали повода и да се то догодило само из зависти лукавога, помаже нам, па пружа још више духовне користи, ако ми смирено кривицу преузмемо на себе и не оптужујемо не само свог сабрата, него ни злотвора ђавола, јер такав му је посао: да чини саблазни и шири злобу, а човек као обличје Божије, треба да шири мир и доброту.